świat, którego już nie ma....

Jest wiosna radosna ale mnie dzisiaj rzuciło gdzieś w inne rejony. Może to przez ten utwór......zatęskniłam za przeszłością, za drabinistym wozem, polną drogą z nagrzanym piaskiem, zapachem ociekających żywicą sosen, kolorem maków i chabrów. Za tamtymi troskami, podrapanymi kolanami, łzami na umorusanych polikach.Tamtego świata już nie ma...nie, nie chodzi mi o dziecięcy świat.....nie ma już takich widoków, klimatów, prostoty...