Kamienie

Ludzie chyba nigdy nie przestaną mnie zadziwiać. Patrzę z przykrością i niedowierzaniem jak puszczają "tamy" i wylewa się złość tłumiona latami. Pracowali ze sobą całe zawodowe życie, to teraz niespotykane , zresztą... raczej  źle widziane  przez pracodawców. Weszłam w to środowisko w 2008 r i polubiłam bo dla mnie to miejsce, atmosfera przypominały czas, kiedy zaczynałam czyli lata 80-te, prawdziwy "skansen". Ale jak ze wszystkim i tu będzie za chwilę <<the end>>.....i będą żyli długo i klepać będą biedę ?. A tak, bo większość z nich to emeryci, którzy nie mogli się rozstać ze swoją firmą, trochę z lojalności a reszta..no cóż takie czasy, że z emerytury nie wyżyjesz. Przez te 30-40 lat byli jak rodzina ....kamień na kamieniu....., kamieniem?
Żle się z tym czuję i chodzę posępna ....stanowczo wolę patrzeć, słuchać i czuć jak rodzi się MIŁOŚĆ

 autor fot. Peter Galis

    

Ps.  notka  w odpowiedzi dla Tamiego ;)

          

Eudajmonia

różnie rozumiana, niemniej można sprowadzić do miana "szczęśliwości".Według hedonistów, osoba która odczuwa więcej pozytywnych niż negatywnych bodźców jest automatycznie w stanie eudajmonii.
Jeżeli nie żałuję podjętych w życiu decyzji, to zaspokoiłam wszystkie swoje potrzeby? Czasem wystarczy rytm żeby pojawiło się coś zapomnianego... słowa piosenki , żeby wywołać temat ...' somebody that I used to know''. Poszłam jeszcze dalej -  nie chcę pamiętać, że kiedykolwiek  znałam .....i to jest mój stan szczęśliwości ;)

Przeminęło z wiatrem

a ja wypowiadam sławetną kwestię ; jutro o tym pomyślę. W moim życiu zawodowym znowu zmiany a przede mną decyzja brać to co los podsuwa czy ryzykować, zdać się na sławetny instynkt, że podpowie to co dla mie najlepsze?Ha, ha, jakie szanse ma kobieta 50 z plusem? Chyba jednak..jutro o tym pomyślę ;))))