Żle się z tym czuję i chodzę posępna ....stanowczo wolę patrzeć, słuchać i czuć jak rodzi się MIŁOŚĆ
autor fot. Peter GalisPs. notka w odpowiedzi dla Tamiego ;)
sobota, 28 stycznia 2012
Kamienie
Ludzie chyba nigdy nie przestaną mnie zadziwiać. Patrzę z przykrością i niedowierzaniem jak puszczają "tamy" i wylewa się złość tłumiona latami. Pracowali ze sobą całe zawodowe życie, to teraz niespotykane , zresztą... raczej źle widziane przez pracodawców. Weszłam w to środowisko w 2008 r i polubiłam bo dla mnie to miejsce, atmosfera przypominały czas, kiedy zaczynałam czyli lata 80-te, prawdziwy "skansen". Ale jak ze wszystkim i tu będzie za chwilę <<the end>>.....i będą żyli długo i klepać będą biedę ?. A tak, bo większość z nich to emeryci, którzy nie mogli się rozstać ze swoją firmą, trochę z lojalności a reszta..no cóż takie czasy, że z emerytury nie wyżyjesz. Przez te 30-40 lat byli jak rodzina ....kamień na kamieniu....., kamieniem?
Żle się z tym czuję i chodzę posępna ....stanowczo wolę patrzeć, słuchać i czuć jak rodzi się MIŁOŚĆ
autor fot. Peter Galis
Żle się z tym czuję i chodzę posępna ....stanowczo wolę patrzeć, słuchać i czuć jak rodzi się MIŁOŚĆ
autor fot. Peter Galis
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
4 komentarze:
I ja wolę patrzeć jak ludzie coś tworzą , a nie burzą ... Mam ostatnio wrażenie , że zostawianie po sobie ruin i trupów sprawia niektórym dziką satysfakcję .
Cudna fotografia .
zdjęcie rewelacyjne...
Zgadzam się , to zdjęcie jest rewelacyjna ;)))) Ja też chcę posłuchać jak rodzi się miłość , bo tej pory to słuchałam tylko jak trawa rośnie ;))))
Jesteś...wspaniale:):):)zachwyt nad zdjęciem-podzielam..:):)
kamienie i mnie fascynują. Wiele z nich skrywa jakąś historię..
Prześlij komentarz